พัฒนาเวลา พัฒนาตน พัฒนาความสุข เวลานั้น จับต้องไม่ได้ ไม่มีตัวตน แต่ตัวตนของเรา เป็นคนสร้างเวลา และทำให้เวลา เกิดเป็นรูปธรรม อีกนัยหนึ่ง คือ อย่าคอยให้ " เวลา " มาวิ่งหาเรา แต่เราต่างหาก ที่จับตัวเอง เข้าไปหา " เวลา " เรื่องการจัดสรรเวลา ดูเหมือนจะยาก แต่แท้จริงแล้ว มันยากตรงที่เราจับจุดประสงค์ และวางแผนการเดินสู่เป้าหมายไม่เป็น หรือเปล่า... ส่วนตัวแล้ว โดยรวมก่อนๆ ให้จัดการ ตารางชีวิต ไม่ค่อยเป็น สับสน มีเขวไขว วุ่นวาย ตัดสินใจไม่ถูก รู้สึกวันหนึ่งๆ หายไปอย่างน่าตกใจ ครั้งเมื่ออยู่ประเทศไทย เรื่องจับงานนั้น มาบวกงานนี้ วิ่งงานซ้อนงาน วิ่งไปวิ่งมา กันให้พลั่ก ชนกัน ตีกันซะฟุ้ง... แค่นั้นยังไม่พอ พอไปมุ่งมั่น แต่เรื่องงานมากเกินไป ด้วยสถานะภาพ ที่มีครอบครัวแล้ว เรากลับสูญเสีย เวลาแห่งความรัก เวลาสำหรับลูกๆ เพื่อนๆ ไปโดย ไม่รู้ตัว บ่อยครั้งที่กลับเข้าบ้าน เหนื่อยล้าจากงานไม่เท่าไหร่ รถติด ผลพวงพ่วงความล้าไปได้อีก มีลูกสาว ลูกชาย มีเวลาให้เขานิดเดียว แม่บ้านพี่เลี้ยง รับช่วงไปได้มากกว่าแม่ซะอีก ด้วยค่านิยม ความก...