ทัศนคติเดิมๆ 
เจอกับ...
ความคิดเก่าๆ 




บุคคลที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว แน่นอนว่า..
ย่อมมีความเข้าใจ และรู้ซึ้ง มองเห็น
ถึงรูปแบบปัญหา ตัวแต่งผลกระทบ 
ได้ดีกว่า คนในวัยหนุ่มสาว และวัยเด็ก

แต่บ่อยครั้ง ผู้ใหญ่เหล่านั้น 
นำประสบการณ์ ของตนบางส่วน
ที่มีความบกพร่อง ตกหล่นความเข้าใจ
แห่งการศึกษา ขาดข้อมูลที่พัฒนา
มาปรับใช้  และนำมาถ่ายทอด 
ในทางที่ผิดเพี้ยนไป 
หรือ จัดตัวเอง อยู่ในจุดศูนย์กลาง
แห่งการกระทำ ที่คนส่วนใหญ่
เรียกกันว่า "ผู้นำ 


ผู้ใหญ่บางคน 
ยังคงจำแม่นติดอก คาใจ 
กล่าวว่า ประชดประชันลูกหลาน
เด็กๆ ในปกครองของตน ทำนองว่า
 เพราะ..แกไม่ฟังฉั้นเอง  ไม่ทำตาม
บวกตบท้าย ด้วยอารมณ์แอบสะใจ 
(แม้ไม่รู้ตัวเอง ก็ตาม)
ด้วยคำว่า " สมน้ำหน้า 

........



จริงๆ ผลการกระทำ ที่แสดงออก
มาในภาพแห่งความไม่พอใจ และด้านลบ
 มันไม่ใช่อยู่ที่ตัวเด็ก...

ไม่ว่าจะเป็น เด็กก้าวร้าว เด็กเอาแต่ใจ
เด็กไม่มีมารยาท ไม่เชื่อฟัง 
เด็กมีความประพฤติ
ที่ไม่เหมาะ และไม่ควร  ฯลฯ

พูดไม่ฟัง อดทนอดกลั้น กันไม่ไหวแล้ว 
ไม่รู้จะทำยังไง ก็ให้ผ่านเลยไป เป็นเช่นนั้น
ไม่รู้จะทำไงแล้ว....กับคำว่า
" เหนื่อยใจ "  

สุดท้าย มวลภาพรวม 
แห่งบุคลิกภาพ
และลักษณะนิสัยของเด็ก 
ที่เติบโตขึ้น ในด้านลบนั้น
อาจกลั่นกลองมาจาก
ความคิดพื้นฐาน 
ของการปล่อยปละละเลย 
ของผู้ปกครอง 
ที่หลอมรวมกับการเข้าใจใหม่ 
ที่เด็กๆโยงยาง จากสิ่งเร้า 
และสภาพแวดล้อมภายนอก
นำเข้ามาจัดสรร อยู่ในระบบการจัดการ 
ประพฤติปฎิบัติ และรักษาการกระทำนั้น
ในแบบที่  เออ ออ เอง...
อ๋อ ..มันเป็นธรรมดา เช่นนี้เอง.

-------

ถ้าผู้ใหญ่ ไม่หมั่นชี้นำ 
อบรมศีลธรรม จรรยา พยายาม
ให้การศึกษา ในแนวทางที่ถูกต้องแล้ว
เด็กๆ ในสังคมยุคใหม่...และผู้ใหญ่ในอนาคต
จะมองสิ่งที่ไม่ถูกไม่ควร ทั้งหลายเหล่านั้น
เป็นเรื่องปกติธรรมดา ที่ใครๆ เขาก็ทำกัน.


-----------
ทัศนคติเดิมๆ ความคิดเก่าๆ นั้น

ขอจงเลือก แต่สิ่งที่เห็นว่า
เคยทำแล้ว ถ่ายทอดแล้ว มันเกิดการพัฒนา
เปลี่ยนแปลง ในทางบวก

แต่จงตัดทิ้ง กำจัดมันออกไป
ในสิ่งที่เห็นว่า.....
มันไม่ได้ผล กลับแย่ลง 
และมีบทเรียนไม่น่าจดจำ

--------------


ใส่ความรัก เพิ่มเวลา ในการดูแล 
นั้นสำคัญมาก 
 ซึ่งต้องด้วย ความเมตตา 
บวกความอ่อนโยน 
คอยชี้นำ อธิบาย...
อยู่ในความพอดี 
สมเหตุ สมผล
เปี่ยมด้วยคุณค่า 
สมกับคำว่า "พ่อ ", " แม่ ",
หรือด้วยฐานะ 
 " การเป็นผู้ปกครอง   "

-----------


พระเจ้าอวยพร..
เป็นศูนย์













ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

วันนั้นถึงวันนี้ กับคำว่า "ดารา" ตอนที่ 1