แกงไตปลา อินเตอร์
ไม่บ่อยนักที่จะได้ลงมือทำอาหารที่ชื่นชอบ
ในแบบที่ครบเครื่อง ให้ลื่นไหลตามสูตร
ช่วงขณะที่คุณต้องใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ
โดยเฉพาะในแถบ ทวีปยุโรป ที่มันคนละขั่วกันจริงๆ
กับเรื่องของอาหารการกิน วิธีการ และธรรมเนียม
ต้องยอมรับค่ะว่า โดยส่วนตัว จะไปชอบอาหาร
แนวพื้นเมือง หรืออาหารบ้านๆ
อาจเพราะ เป็นเด็ก ที่เกิดต่างจังหวัด
เติบโตมาในทางภาคเหนือ เลยได้ลิ้มลอง อาหารเมืองๆ
สูตรต้นตำหรับ ของจริงอยู่ช่วงใหญ่ๆ แม้กระนั้น
ยังมีสายเลือดผสมจากทางภาคใต้ ของไทยเรา
ที่ได้รับมาเต็มๆ จากคุณพ่ออีกครึ่งหนึ่ง
จะขึ้นเขาไปเหนือ หรือล่องเรือลงใต้
ต้องของแท้ดั้งเดิม ทั้งเรื่องของวิธีการและรสชาด
ถึงจะเรียกได้ว่า ไม่เสียดุล และไม่เสียที
ทุกวันนี้ อาหารดัดแปลง
การพัฒนาคุณภาพวัตถุดิบ
และเรื่องของเวลาการปรุง นำมาประกอบ
มันเข้ามามีบทบาทมากขึ้น
โดยเฉพาะ เพื่อนๆผู้อ่าน
ท่านใด ที่ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศแล้วล่ะก็
อาจต้องเออออ เห็นด้วย ไปตามๆกัน
นางเอกของดิฉันวันนี้ เป็น
" แกงไตปลา "
มันไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินความสามารถ
อันดับแรก คือเรื่องของ
วัตถุดิบ(หลัก)
ปุจฉา.......น้ำพริก แกงไตปลา นั้นได้แต่ใดมา?
วิสัชนา.... เพื่อนรุ่นพี่ที่อยู่ไม่ไกล เอามาฝากตอน
ที่เขากลับไปเที่ยวที่ประเทศไทยค่ะ
อันนี้ถือเป็นหัวใจหลัก ถ้าไม่มี
คงไม่คิดที่จะทำเมนูนี้ขึ้นมาจริงๆ
อย่างอื่น คงไม่พ้น
หน่อไม้
ซื้อไว้นาน ก็เป็นหน่อไม้แพคที่มีวันหมดอายุเป็นปีๆ
ถั่วฝักยาว
การทำครั้งนี้ กลับเป็นถั่วแขก ได้มาสดๆหาไม่ยาก
มะเขือเปราะ
ซื้้อมาจะทำก็ไม่ทำซักที ไปทำแกงเขียวหวานบ้าง
ทานกับน้ำพริกกะปิบ้าง กลัวเสีย
ก็เอาเข้าช่องแข็ง จึงขาดความสดไปล้วนๆ
เจ้าวัตถุดิบทั้งหลาย
ไม่เคยลงเรือลำเดียวกันซักที
แบ่งไปทำโน่น ทำนี่คละกันไปเรื่อย คลาดกันอยู่เป็นประจำ
เรื่องของปลา(จะอร่อยต้องปลาย่าง)
อาศัยหาได้และคล้ายคลึง ขณะที่มี
คือ ปลาแมคเคอเรลย่าง ในกระป๋อง หาซื้อได้สะดวก
ตามซุปเปอร์มาเก็ตทั่วไป
สำคัญหลักอีกหนึ่งอย่าง
คงเป็น
ไตปลา
เคยเห็นที่เป็นขวดๆ แต่ไม่สามารถหาได้
สภาพแวดล้อม ทำให้วัตถุดิบเปลี่ยน
รสชาดหรือ ไม่ต้องเอ่ยถึงกันหล่ะ
นี่คงเป็นเหตุผลที่ เพื่อนผู้อ่านท่านใด
อาศัยพักอยู่ต่างเมือง เมื่อใดมีโอกาสกลับไปเหยียบย่ำ
ถิ่นฐานเดิม เรื่องของอาหารการกิน คงเป็นหนึ่งเรื่องที่ทำ
ให้คุณต้องแสวงหาทำให้เกิดสุข ให้จงได้
อันดับต่อมา คือเรื่องของ
วิธีการและขั้นตอน
การเตรียมเครื่องการปรุง ภาชนะการประกอบอาหาร
คงไม่แตกต่างกันมากนักในเรื่องนี้
ถ้าไม่รู้จะใส่อะไรก่อนหลัง
ก็เข้าไปหาดู หาอ่านในอินเตอร์เน็ต
อาศัยเวลา ที่ต้องเคี่ยวนานหน่อย ถึงกลมกล่อม
เป็นอันรู้เรื่องกันไป
เสร็จสรรพ จบ ต้องนำหม้อ นำภาชนะที่ใช้
มาล้างให้ไวที่สุด เพื่อขจัดปัญหาเรือ่งของ
กลิ่นติดค้าง
ส่วนเมนูอื่นๆ ที่ต้องใช้ภาชนะเฉพาะ
เช่น ครกและสาก คงต้องอยู่ที่
ความพยายามที่จะหามาไว้ครอบครอง
เป็นความสามารถเฉพาะบุคคล
เคยเห็นบางคนตำจนครกแตก
นั่น.....เป็นเรื่องใหญ่ ขาดไปเหมือนขาดครัว
อีกหนึ่งคือ ซึ้งนึ่งข้าวเหนียว
แหม ก็คงต้องปรับเปลี่ยนภาชนะกัน
เป็นที่นึ่งไฟฟ้าบ้าง หม้อหุงข้าวเฉพาะบ้าง
ของใครของมัน
ราคาในต่างประเทศจะแพงแค่ไหน
คงจำเป็นต้องซื้อ ตัดปัญหาเรื่องราคาไปเลย
อันดับที่สาม คงเป็นเรื่องของ
สถานที่ และกลิ่นเจ้าปัญหา
การเป็นอยู่ด้วยวัฒนธรรมตะวันตก
สภาพอากาศหนาวเย็นเป็นช่วงเวลานาน
ที่พักอาศัย จึงค่อนข้างปิดทึบ กว่าไทยเรา
เรื่องของห้องครัว คงเป็นปัญหาอยู่บ้าง
หรือที่พักอาศัยรูปแบบใหม่ ในเมืองหลวง
ด้วยพื้นที่ ขนาดจำกัด ห้องครัวจึงมีลักษณะเปิด
เชื่อมต่อกันยาวไปห้องรับประทานอาหาร
แม้ห้องรับแขกนั้น ก็มีให้เห็นมากขึ้น
ใครที่ติดใจรสชาดอาหารกลิ่นแรง
อาจลำบากบางครั้ง เรื่องของกลิ่นคละคลุ้งไปทั่วห้อง
อาศัยที่ดิฉันยังโชคดี ที่ห้องครัวยังมีหน้าต่าง
และมีที่ดูดควันช่วยระบายออก
ถ้าง่ายๆ เช่นส้มตำ กลิ่นก็ตามนั้น
น้ำพริกกะปิหรือ ก็แค่ตอนตำ ตำเสร็จ
เวลาทานใส่กล่องปิดฝา จบไม่ต้องพูดถึง
แต่อาหารประเภทกลิ่นแรงๆที่ต้องนำมา
ทำร้อนและเคี่ยวนานๆอย่างคุณแกงไตปลานี่ิสิ
บางคนต้องแอบบอกว่า " เธอนี่กล้า..เนอะ "
ด้วยความเกรงใจสามี บ่อยครั้ง จะสรรหาและลงมือ
ช่วงที่สามีไม่อยู่บ้าน ส่วนเพื่อนบ้าน
ด้วยที่อาศัยเป็นตึกสมัยเก่า
มีความหนาแน่น ปิดมิดชิด
ไม่ค่อยมีใครเปิดหน้าต่างกัน
จึงไม่เกรงใจนัก ที่จะนำกลิ่นให้ไปเชิญชวนพวกเขา
และมั่นใจว่ากลิ่นไตปลาหลักของเราเผอิญว่าไม่มี
หลังจากทำเสร็จ สเปรย์น้ำหอมอะไรบ้างที่มี
ขนออกมาทดสอบกลิ่นกันซะมึน
ดิฉัน คนทำอาหาร ได้กลิ่นอาหาร
ก็เป็นธรรมดา และโอเคอยู่
แต่สำหรับสามีเมื่อกลับมาบ้าน ไม่ได้นะ
คงสลบในก้าวแรกเป็นได้
นำหลักการ เข้าใจเขาเข้าใจเรา มาใช้ในบัดดล
บางอย่างเราไม่ชอบ เขาก็ไม่ทำ
อะไรที่เขาไม่ชอบ บางครั้งต้องเกรงใจ
ให้เกียรติกันบ้าง เป็นธรรมดา
มีความเข้าใจเป็นอย่างมากกับหลายๆคน
ที่ต้องใช้ชีวิต ตั้งถิ่นฐานในต่างประเทศ
ว่า... ทำไมบางครั้ง อาหารไทยๆ
หรือบ้างที่มีกลิ่นฉุนอบอวน
จะต้องขอหลีกทาง ในการลงมือเองเป็นแน้แท้
ชอบก็ชอบ อยากก็อยาก แต่มันติดๆขัดๆหลายอย่าง
ไปทานที่ร้านแล้วกัน ทางเลือกสุดท้าย
แต่ก็ใช่รสชาด ที่เราต้องการไม่
กว่าจะได้ลิ้มรส นำเข้าปากมาชิมแต่ละที
มันลำบากอะไรกันนักหนา จริงๆนะเออ
คำว่า อาหารการกิน มันมีอะไรให้เขียนมากมาย
แต่ด้วยเมนูนี้ ด้วยกลิ่นและเครื่องปรุงรวม
มันสุดๆแล้วจริงๆ
เลยนำมาเป็นตัวหลัก
เป็นนางเอกเริ่มเรื่องไปก่อน
มีพี่ๆเพื่อนๆหลายคน ใช้สูตรดัดแปลง
นำวัตถุดิบทีหาได้ง่ายในสภาพแวดล้อม
มาประกอบอาหารแบบรสชาดไทยๆ ทำให้เกิดเป็น
เมนูผสมผสาน หรือเข้าสู่เส้นทางอินเตอร์กันมากขึ้น
จึงขอเรียกว่า " แกงไตปลาอินเตอร์ " ก็แล้วกัน
ส่วนอาหารที่เรียกกันว่า " อาหารฝรั่ง "
มันไม่ใช่แย่ หรือเป็นอาหานจานหนัก
และมีความเลี่ยน เสมอไป
มีอะไรให้เรียนรู้ และให้ลองทำอีกมาก
วันข้างหน้า หวังว่าคงจะมีโอกาสได้มาเล่าสู่กันฟังอีก
โดยคงรูปแบบส่วนตัว
ที่เป็นบทความสั้นๆ อ่านง่ายๆ กันอีกครั้ง
โชคดีทุกคน
พระเจ้าอวยพร
ไม่บ่อยนักที่จะได้ลงมือทำอาหารที่ชื่นชอบ
ในแบบที่ครบเครื่อง ให้ลื่นไหลตามสูตร
ช่วงขณะที่คุณต้องใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ
โดยเฉพาะในแถบ ทวีปยุโรป ที่มันคนละขั่วกันจริงๆ
กับเรื่องของอาหารการกิน วิธีการ และธรรมเนียม
ต้องยอมรับค่ะว่า โดยส่วนตัว จะไปชอบอาหาร
แนวพื้นเมือง หรืออาหารบ้านๆ
อาจเพราะ เป็นเด็ก ที่เกิดต่างจังหวัด
เติบโตมาในทางภาคเหนือ เลยได้ลิ้มลอง อาหารเมืองๆ
สูตรต้นตำหรับ ของจริงอยู่ช่วงใหญ่ๆ แม้กระนั้น
ยังมีสายเลือดผสมจากทางภาคใต้ ของไทยเรา
ที่ได้รับมาเต็มๆ จากคุณพ่ออีกครึ่งหนึ่ง
จะขึ้นเขาไปเหนือ หรือล่องเรือลงใต้
ต้องของแท้ดั้งเดิม ทั้งเรื่องของวิธีการและรสชาด
ถึงจะเรียกได้ว่า ไม่เสียดุล และไม่เสียที
ทุกวันนี้ อาหารดัดแปลง
การพัฒนาคุณภาพวัตถุดิบ
และเรื่องของเวลาการปรุง นำมาประกอบ
มันเข้ามามีบทบาทมากขึ้น
โดยเฉพาะ เพื่อนๆผู้อ่าน
ท่านใด ที่ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศแล้วล่ะก็
อาจต้องเออออ เห็นด้วย ไปตามๆกัน
นางเอกของดิฉันวันนี้ เป็น
" แกงไตปลา "
มันไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินความสามารถ
อันดับแรก คือเรื่องของ
วัตถุดิบ(หลัก)
ปุจฉา.......น้ำพริก แกงไตปลา นั้นได้แต่ใดมา?
วิสัชนา.... เพื่อนรุ่นพี่ที่อยู่ไม่ไกล เอามาฝากตอน
ที่เขากลับไปเที่ยวที่ประเทศไทยค่ะ
อันนี้ถือเป็นหัวใจหลัก ถ้าไม่มี
คงไม่คิดที่จะทำเมนูนี้ขึ้นมาจริงๆ
อย่างอื่น คงไม่พ้น
หน่อไม้
ซื้อไว้นาน ก็เป็นหน่อไม้แพคที่มีวันหมดอายุเป็นปีๆ
ถั่วฝักยาว
การทำครั้งนี้ กลับเป็นถั่วแขก ได้มาสดๆหาไม่ยาก
มะเขือเปราะ
ซื้้อมาจะทำก็ไม่ทำซักที ไปทำแกงเขียวหวานบ้าง
ทานกับน้ำพริกกะปิบ้าง กลัวเสีย
ก็เอาเข้าช่องแข็ง จึงขาดความสดไปล้วนๆ
เจ้าวัตถุดิบทั้งหลาย
ไม่เคยลงเรือลำเดียวกันซักที
แบ่งไปทำโน่น ทำนี่คละกันไปเรื่อย คลาดกันอยู่เป็นประจำ
เรื่องของปลา(จะอร่อยต้องปลาย่าง)
อาศัยหาได้และคล้ายคลึง ขณะที่มี
คือ ปลาแมคเคอเรลย่าง ในกระป๋อง หาซื้อได้สะดวก
ตามซุปเปอร์มาเก็ตทั่วไป
สำคัญหลักอีกหนึ่งอย่าง
คงเป็น
ไตปลา
เคยเห็นที่เป็นขวดๆ แต่ไม่สามารถหาได้
สภาพแวดล้อม ทำให้วัตถุดิบเปลี่ยน
รสชาดหรือ ไม่ต้องเอ่ยถึงกันหล่ะ
นี่คงเป็นเหตุผลที่ เพื่อนผู้อ่านท่านใด
อาศัยพักอยู่ต่างเมือง เมื่อใดมีโอกาสกลับไปเหยียบย่ำ
ถิ่นฐานเดิม เรื่องของอาหารการกิน คงเป็นหนึ่งเรื่องที่ทำ
ให้คุณต้องแสวงหาทำให้เกิดสุข ให้จงได้
อันดับต่อมา คือเรื่องของ
วิธีการและขั้นตอน
การเตรียมเครื่องการปรุง ภาชนะการประกอบอาหาร
คงไม่แตกต่างกันมากนักในเรื่องนี้
ถ้าไม่รู้จะใส่อะไรก่อนหลัง
ก็เข้าไปหาดู หาอ่านในอินเตอร์เน็ต
อาศัยเวลา ที่ต้องเคี่ยวนานหน่อย ถึงกลมกล่อม
เป็นอันรู้เรื่องกันไป
เสร็จสรรพ จบ ต้องนำหม้อ นำภาชนะที่ใช้
มาล้างให้ไวที่สุด เพื่อขจัดปัญหาเรือ่งของ
กลิ่นติดค้าง
ส่วนเมนูอื่นๆ ที่ต้องใช้ภาชนะเฉพาะ
เช่น ครกและสาก คงต้องอยู่ที่
ความพยายามที่จะหามาไว้ครอบครอง
เป็นความสามารถเฉพาะบุคคล
เคยเห็นบางคนตำจนครกแตก
นั่น.....เป็นเรื่องใหญ่ ขาดไปเหมือนขาดครัว
อีกหนึ่งคือ ซึ้งนึ่งข้าวเหนียว
แหม ก็คงต้องปรับเปลี่ยนภาชนะกัน
เป็นที่นึ่งไฟฟ้าบ้าง หม้อหุงข้าวเฉพาะบ้าง
ของใครของมัน
ราคาในต่างประเทศจะแพงแค่ไหน
คงจำเป็นต้องซื้อ ตัดปัญหาเรื่องราคาไปเลย
อันดับที่สาม คงเป็นเรื่องของ
สถานที่ และกลิ่นเจ้าปัญหา
การเป็นอยู่ด้วยวัฒนธรรมตะวันตก
สภาพอากาศหนาวเย็นเป็นช่วงเวลานาน
ที่พักอาศัย จึงค่อนข้างปิดทึบ กว่าไทยเรา
เรื่องของห้องครัว คงเป็นปัญหาอยู่บ้าง
หรือที่พักอาศัยรูปแบบใหม่ ในเมืองหลวง
ด้วยพื้นที่ ขนาดจำกัด ห้องครัวจึงมีลักษณะเปิด
เชื่อมต่อกันยาวไปห้องรับประทานอาหาร
แม้ห้องรับแขกนั้น ก็มีให้เห็นมากขึ้น
ใครที่ติดใจรสชาดอาหารกลิ่นแรง
อาจลำบากบางครั้ง เรื่องของกลิ่นคละคลุ้งไปทั่วห้อง
อาศัยที่ดิฉันยังโชคดี ที่ห้องครัวยังมีหน้าต่าง
และมีที่ดูดควันช่วยระบายออก
ถ้าง่ายๆ เช่นส้มตำ กลิ่นก็ตามนั้น
น้ำพริกกะปิหรือ ก็แค่ตอนตำ ตำเสร็จ
เวลาทานใส่กล่องปิดฝา จบไม่ต้องพูดถึง
แต่อาหารประเภทกลิ่นแรงๆที่ต้องนำมา
ทำร้อนและเคี่ยวนานๆอย่างคุณแกงไตปลานี่ิสิ
บางคนต้องแอบบอกว่า " เธอนี่กล้า..เนอะ "
ด้วยความเกรงใจสามี บ่อยครั้ง จะสรรหาและลงมือ
ช่วงที่สามีไม่อยู่บ้าน ส่วนเพื่อนบ้าน
ด้วยที่อาศัยเป็นตึกสมัยเก่า
มีความหนาแน่น ปิดมิดชิด
ไม่ค่อยมีใครเปิดหน้าต่างกัน
จึงไม่เกรงใจนัก ที่จะนำกลิ่นให้ไปเชิญชวนพวกเขา
และมั่นใจว่ากลิ่นไตปลาหลักของเราเผอิญว่าไม่มี
หลังจากทำเสร็จ สเปรย์น้ำหอมอะไรบ้างที่มี
ขนออกมาทดสอบกลิ่นกันซะมึน
ดิฉัน คนทำอาหาร ได้กลิ่นอาหาร
ก็เป็นธรรมดา และโอเคอยู่
แต่สำหรับสามีเมื่อกลับมาบ้าน ไม่ได้นะ
คงสลบในก้าวแรกเป็นได้
นำหลักการ เข้าใจเขาเข้าใจเรา มาใช้ในบัดดล
บางอย่างเราไม่ชอบ เขาก็ไม่ทำ
อะไรที่เขาไม่ชอบ บางครั้งต้องเกรงใจ
ให้เกียรติกันบ้าง เป็นธรรมดา
มีความเข้าใจเป็นอย่างมากกับหลายๆคน
ที่ต้องใช้ชีวิต ตั้งถิ่นฐานในต่างประเทศ
ว่า... ทำไมบางครั้ง อาหารไทยๆ
หรือบ้างที่มีกลิ่นฉุนอบอวน
จะต้องขอหลีกทาง ในการลงมือเองเป็นแน้แท้
ชอบก็ชอบ อยากก็อยาก แต่มันติดๆขัดๆหลายอย่าง
ไปทานที่ร้านแล้วกัน ทางเลือกสุดท้าย
แต่ก็ใช่รสชาด ที่เราต้องการไม่
กว่าจะได้ลิ้มรส นำเข้าปากมาชิมแต่ละที
มันลำบากอะไรกันนักหนา จริงๆนะเออ
คำว่า อาหารการกิน มันมีอะไรให้เขียนมากมาย
แต่ด้วยเมนูนี้ ด้วยกลิ่นและเครื่องปรุงรวม
มันสุดๆแล้วจริงๆ
เลยนำมาเป็นตัวหลัก
เป็นนางเอกเริ่มเรื่องไปก่อน
มีพี่ๆเพื่อนๆหลายคน ใช้สูตรดัดแปลง
นำวัตถุดิบทีหาได้ง่ายในสภาพแวดล้อม
มาประกอบอาหารแบบรสชาดไทยๆ ทำให้เกิดเป็น
เมนูผสมผสาน หรือเข้าสู่เส้นทางอินเตอร์กันมากขึ้น
จึงขอเรียกว่า " แกงไตปลาอินเตอร์ " ก็แล้วกัน
ส่วนอาหารที่เรียกกันว่า " อาหารฝรั่ง "
มันไม่ใช่แย่ หรือเป็นอาหานจานหนัก
และมีความเลี่ยน เสมอไป
มีอะไรให้เรียนรู้ และให้ลองทำอีกมาก
วันข้างหน้า หวังว่าคงจะมีโอกาสได้มาเล่าสู่กันฟังอีก
โดยคงรูปแบบส่วนตัว
ที่เป็นบทความสั้นๆ อ่านง่ายๆ กันอีกครั้ง
โชคดีทุกคน
พระเจ้าอวยพร
ความคิดเห็น