ใครเล่ากำหนดทุกสิ่งอย่าง
หรือเพียงเพื่อตัวคุณเอง



                      สิ่งที่คุณหวัง สิ่งที่คุณตั้งใจ นั่นเพียงแค่ทำเพราะตัวคุณเอง

หรือเพื่อคนอื่นอย่างจริงใจ   ชีวิตนี้ ณ ปัจจุบันกาล

ดิฉันคงไม่ต้องเรียนรู้ในการที่จะให้

เพราะ....

การให้มันได้อยู่ในสายเลือดตั้งแต่จำความได้

แม้ไม่ถูกต้องถูกความประสงค์นัก แต่ด้วยการเรียนรู้จากประสบการณ์

มันกรั่นกรองโดยธรรมชาติสร้าง โดยไม่รู้ตัว


              ภาพๆนี้ เป็นประสบการณ์ในชีวิตครั้งหนึ่ง ที่ได้เยี่ยมเยียนประเทศอินเดีย


           ดิฉันเกิดการให้โดยการคิดวิเคราะห์ สิ่งที่เราให้คืออะไร พวกเขาเหล่านั้น

แม้ให้ทรัพย์สิน เงินทอง ย่อมหมดไป ทำมาหากินก็ไม่ได้มีทางเลือกแม้แต่นิด

แต่สิ่งที่ดิฉันให้ คือน้ำใจ มิตรภาพ ไม่รังเกียจ ดูถูกดูแคลน


                                   ภาพๆนี้ ช่วยกันกับเพื่อนรุ่นพี่ที่น้ำต้นไม้จากไทย

           พากันนำไปปลูก ณ สถานที่สักการะของชาวพุทธ  ประเทศอินเดียเช่นกัน

แม้ว่าตอนนั้นดิฉันยังไม่เข้าใจและไม่รู้จักพระองค์

แต่มันทำให้ดิฉันรู้ว่า "การให้ คือการสร้าง"

ยิ่งมาในทางของพระองค์ มันทำดิฉันเห็นว่า

การให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนนั้น

เป็นสายเลือดที่มาจากพระองค์ได้มอบให้ต่างหาก

เพียงแต่ยังไม่อิโหน่อิเหน่ว่างั้น

ความสุขในการให้ โดยที่เราไม่เดือนร้อนด้วยนั่นสำคัญ

ขอบคุณพระองค์  ที่มอบสิ่งดีๆมากมาย อาเมน









ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

วันนั้นถึงวันนี้ กับคำว่า "ดารา" ตอนที่ 1