First year in France
หนึ่งปีแรกในฝรั่งเศส



ตอนที่ 2
ความสัมพันธ์ครอบครัว กับหน้าที่การงาน


ไม่ว่าชีวิตคุณจะพบผ่านอะไรมาบ้าง จะเลือกทางไหน หรือวิธีการใด  สุดท้าย ย่อมไปยังจุดหมายเดียวกัน




คนสำคัญ ผู้หลักผู้ใหญ่หลายคน
ต่างแนะนำกันตามประสบการณ์ที่เห็น
ต่างวิธีการ แต่ยังคงจุดหมายเดียวกัน
ก่อนที่เราจะตัดสินใจมาตั้งหลักและเริ่มต้นใหม่ที่นี่

หน้าที่การงานในประเทศไทยของเรา
กำลังกลับมา ขยับขยายในสังคมที่กว้างขึ้นเรื่อยๆ
เริ่มต้นใหม่ด้วยดี  หนักแน่นและมีความน่าลอง
ที่จะพิสูทจ์ตัวเองให้เป็นบุคคลที่เปี่ยมด้วยศักยภาพ
ของ "คนวงการบันเทิง"

แต่การตัดสินใจในครั้งนี้ แตกต่างกันในทางไม่ตัดขาด




เรื่องพื้นฐานวัฒนธรรมไทย และฝรั่งเศส
เป็นเรื่องที่ขัดใจ และผิดจรรยาบรรณครอบครัว 
ที่ต้องปล่อยให้ฝ่ายหญิงทำงาน และสามีเลี้ยงดูลูก
สำหรับชาวต่างชาติในประเทศไทย
ถ้าไม่มีทุนรู้จักเดิมจากผู้ลงทุนรายใหญ่ 
ยากที่หารายได้ ได้เท่าเทียมในเรื่องของเงินเดือน
เมื่อเปรียบกับการทำงานในฝรั่งเศส
และมันรวมไปถึงสวัสดิการ  คุ้มครองลูกเมีย
แม้ไม่ได้ทำงานราชการ

เรื่องของสายงาน โชคดีที่มีสามีที่เข้าใจ
ไม่ครอบครอง ให้อิสระกับเราในหน้าที่การงาน
แม้แต่เรื่องของการเรียน ตราบใดทีเรามีเวลา
และมีโอกาส อย่าได้ละทิ้งและใฝ่รู้ ในการศึกษา
มันสำคัญยิ่ง ที่จะช่วยพัฒนาคุณภาพความคิด
และเพิ่มความรู้ที่เปี่ยมล้น โดยมีผลเกี่ยวต่อเนื่อง
ไปยังบุตรธิดาของเราเองในอนาคตอีกด้วย
ในด้านของการเป็นผู้นำและผู้แนะนำในทางที่สมควร
ของพวกเขาในทุกช่วงวัย



ด้วยความเปี่ยมล้นในพระปัญญาของพระองค์
ได้ทรงหนุนใจให้ดิฉัน มองที่จุดประสงค์ของเรา 
หันมาเพ่งเป้าหมายในทางแห่งพระเจ้า 
ว่า คงไม่ได้อยู่ที่เงิน และงานเป็นสำคัญแรก
เงินและงาน เป็นเพียงตัวเชื่อมของจุดหมายในชีวิต
ต้องขอบคุณพระองค์

เด็กๆ ลูกๆ ของเรา เป็นเหตุผลหลัก
พวกเขา ต้องการความรัก
ความอบอุ่น โดยสายใย จะปัดความรับผิดชอบ
ให้กับตายาย คงเห็นแก่ตัว
ดิฉันกับสามี อายุอานามก็ใช่วัยที่เพิ่งจะมีครอบครัว
ไม่รู้วิธีการหรือขาดการแนะนำใดๆ ต่างคนต่างโตพอ
ที่จะคิดเอง บริหารจัดการเอง
และต้องไม่โยนความรับผิดชอบของเราให้กับใคร


แต่กรณีที่คุณเป็นแม่ลูกหนึ่ง ในฐานะแม่เลี้ยงเดี่ยว
ดิฉันไม่ขอเถียง อาจต้องมอบภาระให้พวกเขา
ซึ่งต้องมองลงไปในรายละเอียดของแต่ละกรณี 
ทุกคนมีปัญหาและการใช้ชีวิตต่างกัน
คุณคงต้องเป็นฝ่ายบุกที่จะหาเงินมาเลี้ยงลูกของคุณ
คงไม่ปล่อยให้พ่อกับแม่คุณรับผิดชอบ
ค่าใช้จ่ายทั้งหมด ในการเลี้ยงดูลูกของคุณ
ในขณะที่คุณยังมีกำลัง มีความสามารถพอ
ที่จะทำงานหาเงินได้อย่างที่ใครอีกหลายๆคน
ประสบ บางครั้งต้องเข้าใจ กับคนที่ไม่มีทางเลือก 
คงต้องเลือกทางที่ต่างไป แม้มีทางเดียวให้เลือกเดิน



ช่วงที่ดิฉันใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ การที่มีเวลาว่าง
ดิฉันฝึกฝนใจตัวเอง ให้จัดลำดับความสำคัญให้เป็น
อะไรควรมาก่อน และอะไรใจเย็นๆ ไว้ทีหลังเป็นฐาน
ถ้าดิฉันมุ่งคิดแต่ จะทำงาน ทำงาน ก็คงไม่ผิด
แต่ สำคัญแรกของเรา ในฐานะคนเป็นแม่
ลูกต้องมาก่อน ในเมื่อพ่อ เป็นฝ่ายหาเงิน
มาเลี้ยงครอบครัวเป็นหลักแล้ว

อีกอย่าง การจ้างพี่เลี้ยงที่ฝรั่งเศส 
มันไม่ง่ายนัก กับการจัดสรรเวลา และค่าจ้าง 
ถ้าคุณเพิ่งมาอยู่ในฐานะครอบครัวเริ่มต้น 
เท่าที่เคยสอบถามหลายๆฝ่าย
ต้องจ่ายค่าแรงเป็นไปตามกฎหมายแรงงานของที่นี่
จ่ายคำนวนเป็นชั่วโมง ต่อวัน ตกชั่วโมงประมาณละ 11 ยูโร
หรือเหมาไปต่อวัน ไม่ควรต่ำกว่าวันละประมาณ 50 ยูโร
แต่ยังคงต้องกำหนดเวลาเริ่มและจบอยู่ดี ในข้อจำกัด
ห้ามเกินกี่ชั๋วโมงต่อวัน ถ้ากลางคืน หรือวันหยุดสุดสัปดาห์
ต้องจ่ายอัตราพิเศษ หรือเป็นสองเท่า นั่นกรณีหลักใหญ่




เพื่อนผู้อ่านลองคำนวนดูค่ะ 
ว่าหนึ่งเดือน เราจะจ่ายค่าพี่เลี้ยงเท่าไหร่ 
ไหนจะค่าเช่า ค่าประกัน ภาษี 
ค่าใช้จ่ายอื่นๆ จิปาถะ 



ฉนั้น เป็นเหตุสนับสนุนรองที่ทำให้ดิฉัน
ตัดเรื่องงานทิ้งไปก่อน 
ย้อนวางแผน มองการณ์ในระยะยาวอย่างใจเย็น
อีกไม่นาน ลูกคนเล็กก็เข้าโรงเรียนแล้ว
ช่วงนั้น เป็นเวลาของคุณ




เจอกันตอนต่อไปค่ะ

พระเจ้าอวยพระพร


ขอขอบคุณภาพประกอบ
www.givenchyconversations.com
http://www.thaifranchisecenter.com







































ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

วันนั้นถึงวันนี้ กับคำว่า "ดารา" ตอนที่ 1