วันนั้นถึงวันนี้ กับคำว่า "ดารา" ตอนที่ 1

First year in France
หนึ่งปีแรกในฝรั่งเศส


ตอนที่ 3
สิ่งที่คุณสูญเสีย มันจะปลุกคุณให้ตื่น

หรือที่มีคำกล่าวไว้ว่า

.......คุณจะไม่รู้ค่าและเห็นความสำคัญกับสิ่งนั้น
จนกระทั้งคุณได้เสียมันไป 

....คุณจะเข้าใจ ว่าเมื่อใครก็ตาม อยู่ข้างๆคุณและรักคุณ
แต่คุณไม่เคยใส่ใจ วันหนึ่งเมื่อเขาจากไป 
คุณอาจจะตำหนิตัวคุณเองภายหลัง
ว่า ทำไมเราถึงไม่.........


.....ในทางของพระองค์ ทำให้คุณเรียนรู้
ที่จะเห็นความผิดพลาดของตัวเอง และเป็นสิ่งที่นำ
ให้คุณได้พัฒนาวิถีทางกระทำ ให้ก้าวหน้าในความสัมพันธ์

........บางครั้ง ถ้าคุณไม่เคยที่จะเป็นผู้สูญเสีย 
คุณก็อาจจะไม่เคย ที่จะเรียนรู้ที่จะรักษาไว้ เช่นกัน


ช่วงหนึ่งปีมานี้ เป็นการเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่
ที่ดิฉันต้องสูญเสียความสัมพันธ์การเลี้ยงดู บุตรสาวคนโต

เป็นเรื่องที่หาทางออกไม่เจอ และฝืนที่จะไม่คิด
เพื่อให้ตนยืนอยู่ได้ เพราะหนทางเดียว
ไม่พ้นที่จะต้องรอ รอความพร้อมรอบด้าน
 รอทุกอย่างให้ลงตัว
เราไม่สามารถที่จะจัดการใดๆได้ทั้งสิ้น

ดิฉันมองเห็นความผิดพลาดของความเป็นแม่ในตนเอง
ช่วงเวลานิ่งเงียบ และเวลาหมุนผ่าน 
ทำให้มีเวลาคิดไตร่ตรอง แทนแต่ที่คุณจะต้องคิด
แต่เรื่องงาน งาน งาน เหมือนก่อน
แม้จะดูแลเขาได้ดีแค่ไหน แต่เป็นการดูแล
ด้วยคำสั่ง และผ่านความผูกพันผ่านพี่เลี้ยง

ตั้งแต่เขายังเล็ก ในวัยวุฒิที่ยังน้อย
ทำให้ดิฉัน ไม่สามารถที่จะหยั่งถึง
สายใยแม่ลูก อันลึกซึ้งนัก
ทุกอย่างก็พี่เลี้ยง พี่เลี้ยง ตลอด
ทำแต่หน้าที่บริหารเวลา ตารางกิจกรรม
และภาพรวมๆ เท่านั้น

ช่างเศร้าใจนักเมื่อคิดย้อนกลับไป แม้จะดึงตัวเอง
และเขาให้หลุดออกมา อยู่ในความอิสระเสรี เมื่อสี่ปี่ก่อน
ดิฉันก็ไปมุ่งแต่กับการเรียน รับปริญญา
และงาน งาน งาน

ไม่เคยได้ดูแลเขาอย่างละเอียดอ่อนซักนิด
เสาร์อาทิตย์เขาหยุด สองปีแรก เราต้องเรียน
เสาร์อาทิตย์เขาหยุด ปีถัดไป เราทำงาน
วันธรรมดาเขาก็ไปโรงเรียน

บางครั้งมีอารมณ์หงุดหงิด ฉุนเฉียวบ้าง 
ที่เหนื่อยกับการทำงาน แต่กลับมาบ้าน 
ยังต้องมาทำกับข้าวให้ทาน บ่อยครั้ง
ไปทานนอกบ้าน ไม่ต้องเหนื่อยทำให้วุ่นวาย

จำได้ว่า ครั้งนึง เคยทำเมนูสุดโปรดให้ลูกสาว
แต่เราไม่มีความสามารถ ที่จะดึงอารมณ์หงุดหงิดหลุดพ้นไปได้
ทำให้อาหารที่ทำออกมา เขากลับต้องพรึมพรำเบาๆ ว่ารสชาดแย่มาก

(..........!!! ?????..........)

ส่วนมากปีหลังๆ พ่อเลี้ยง
ดูจะเป็นผู้ให้ความอบอุ่น กับเขามากกว่าเรา
เพราะเรามัวแต่ไปคิดถึงแต่ตัวเอง แม้ว่าขณะนั้น
สามีทำงานก็ตาม เรายังโหยหากับงานเหลือเกิน
จนขาดความสมดุล


กับครอบครัวเดิม เราไม่เคยให้เขาตัดขาด
ยังแนะให้ไปมาหาสู่กันกับญาติฝ่ายโน้น อยู่เป็นนิจ
เราให้อิสระในทางเลือกของลูกสาว
เขาสุขสบายแต่ขาดสายใยแม่ลูก
ใครๆที่ไม่รู้เบื้องลึกเบื้องหลัง
คงไม่เข้าใจ ว่าจริงๆแล้ว
เป็นเพียงภาพที่เขาฝัน
ความจริงช่างแตกต่างกับวิถีทางในการดูแล

เขาไม่ได้อยู่กับพ่อ ด้วยเหตุผลส่วนตัวไม่ขอก้าวก่าย
ก่อนมาที่นี่ เราอยากให้ลูกสาว ไปอยู่ กับตากับยาย
ก็เป็นปัญหากีดกัน ฝ่ายโน้น แยกทาง แบ่งพรรคพวก
ไม่เคยลงเอย แถมสร้างเหตุการณ์ต่างๆนาๆ
ให้ลูกสาวเราเกิดความสับสน

ถ้าจะเอาเขามาที่ฝรั่งเศส เราก็ยังไม่พร้อม และ
ไม่รู้ว่า การเป็นอยู่จะเป็นอย่างไร ในขณะนั้น
กลัวที่จะเอาเขามาลำบาก 
คิดภาวนาเสมอ ว่าให้ทุกอย่างพร้อม 
เข้าที่เข้าทาง คงไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป 

แต่สิ่งที่เรามองเห็นได้แท้จริง
และสะเทือนใจเราอยู่ทุกขณะ กับหนึ่งปีแรกผ่านไป
นั่นคือ ทุกครั้งที่ดิฉันเลี้ยงดูลูกคนเล็ก
ได้แต่ตำหนิตัวเอง และเศร้าใจ
ว่า ทำไมเราถึงไม่ใส่ใจเขาให้มากกว่านี้ 

จำได้เสมอ ว่าคาแลคเตอร์นี้ ลูกชอบมากๆ 

บ่อยครั้ง ทำอาหารรับประทาน
คิดถึงแต่ ทำไมลูกสาวไม่มาอยู่ทานกับเรา

ตอนนี้เรามีเวลา มีความเป็นแม่ ที่พร้อมจะดูแล
ซึ่งลูกสาวโหยหาในส่วนลึก ได้แต่อธิษฐาน
อยากให้เขามาเห็นและสัมผัส
อยู่กินกับเราในเร็ววัน

อยากจะบอกเขาเหลือเกิน ว่า

" ตอนนี้ แม่พร้อมที่จะดูแลลูก 
ทั้งความพร้อมจากภายนอกและภายใน
ทุกครั้งที่ทำอาหาร แม่จัดเต็มตลอด 
อยากให้ลูกมาเห็น  มาชิม เดินไปเที่ยวไหน 
ก็คิดถึงแต่หนู  อยากให้หนูมาอยู่ด้วยกัน มาใช้ชีวิตใหม่ด้วยกัน  " 

 คิดเสมอว่า
ถ้าเขาอยู่ข้างๆ เขาคงเห็นความแตกต่างในเรา
เมื่อเทียบกับตอนก่อน

เขาตำหนิเราตลอด ว่าเราไม่มีเวลาให้เขาเลย
พี่เลี้ยงดูเหมือนจะรักและผูกพันมากกว่าแม่ซะอีก

วันใดที่ลูกได้อ่านบทความตอนนี้
แม่อยากให้หนูรู้ไว้ว่า


" เวลาที่อยู่ที่นี่ ทำให้แม่เข้าใจ และเห็นความผิดพลาดของตนในอดีต
ที่ผลักภาระความผูกพันให้แต่กับพี่เลี้ยง และห่วงแต่การทำงาน
ถึงแม้ว่า แม่จะดุลูกบ่อยครั้ง 
แม่ขอโทษและยอมรับว่าใช้วิธีการที่ผิด
และขาดความเข้าใจอยู่บ้าง 
แม่ไม่เคยได้เรียนรู้มันเลย  จนกระทั้งได้
มาเลี้ยงน้องของหนูด้วยตัวเอง แบบเต็มๆ
ขอโอกาสให้แม่ได้แก้ตัว 
เป็นแม่ทีดีและรักลูก อย่างที่ลูกอยากให้เป็น 
แม่จะยังคงรอนับวัน ที่หนูจะมาอยู่ร่วมกันอีกครั้ง
แม่รักลูกเสมอ และมากขึ้นในทุกๆวัน
แม้ขณะที่เราไม่ได้ร่วมเห็น ร่วมเป็นครอบครัว
ที่สมบูรณ์ในปีแรกของแม่ที่นี่ก็ตาม 
ขอพระเจ้าคุ้มครองลูกแม่ให้เข้มแข็ง ขอพระองค์ทรงมอบสติปัญญา
และทางสว่างชี้นำ ให้ลูกแม่เลือกทางเดินที่สมควรและยินดีเสมอ
ขอพระองค์หนุนใจให้ลูกแม่กลับมาหาเรา ครอบครัวของเรานะลูก 
ขอพระองค์อวยพระพร อาเมน "

นั่งนับวันที่เราจะได้กอดกันบ่อยขึ้นในทุกๆวัน

เจอกันใหม่ในตอนต่อไป
ขอพระเจ้าอวยพร


ขอบคุณภาพประกอบ
http://patsue-13.exteen.com/

http://wallpaperstock.net

http://www.maltaweddings.com